Cumartesi Anneleri'nin simge isimlerinden biri olan Emine Ocak, 1995 yılında gözaltında kaybolan oğlu Hasan Ocak için başlattığı adalet mücadelesiyle Türkiye kamuoyunun hafızasına kazındı. Yıllarca Galatasaray Meydanı'nda sürdürülen oturma eylemlerinde ön saflarda yer aldı. İnsan hakları ihlallerine karşı verdiği sessiz ama kararlı duruşu ile toplumsal vicdanın sesi oldu. 89 yaşında hayatını kaybeden Emine Ocak, Türkiye'de “zorla kaybedilenler” için sürdürülen adalet arayışının unutulmaz figürlerinden biri olarak tarihe geçti.
Emine Ocak nereli, nasıl bir hayat yaşadı?
Emine Ocak’ın doğum yeri ve çocukluk yıllarına dair ayrıntılar kamuoyuna fazla yansımamış olsa da, yaşamı boyunca İstanbul’da insan hakları mücadelesinin merkezinde yer aldı. 12 Mart 1995'te Gazi Mahallesi’nde gözaltına alınan oğlu Hasan Ocak’tan 58 gün boyunca haber alamayan Emine Ocak, oğlunun ağır işkence izleriyle ölü bulunmasının ardından “zorla kaybetmelere” karşı eylem başlattı. Onun bu direnişi, binlerce annenin, kardeşin, eşin hak arayışına umut ve örnek oldu. Emine Ocak, sadece kayıp yakınlarının değil, adalet talep eden herkesin “annesi” haline geldi.
Neden hayatını kaybetti?
89 yaşında olan Emine Ocak, geçirdiği kalp krizi sonrası hastaneye kaldırılarak yoğun bakıma alındı. Yaklaşık bir ay süren tedaviye rağmen sağlık durumu iyileşmedi ve 22 Temmuz 2025’te hayatını kaybetti. Ölüm haberi, Cumartesi Anneleri tarafından “Cesareti, kararlılığı ve ısrarıyla adalet mücadelemizin en güçlü sesi Emine Ocak’ı kaybettik” sözleriyle duyuruldu. Toplumun farklı kesimlerinden çok sayıda kişi, onun ardından dayanışma ve saygı mesajları paylaştı.
Emine Ocak neyin simgesiydi?
Emine Ocak, Türkiye’de insan hakları mücadelesinin yaşayan belleği, kararlılığın ve sabrın sembolüdür. Yıllar boyunca polis müdahaleleri, gözaltılar, yasaklamalar ve baskılara rağmen o, her Cumartesi Galatasaray Lisesi önünde oğlunun fotoğrafını taşıyarak beklemeye devam etti. Sözleri, “Eğer biz susarsak, bu ülke kaybedenlerin cenneti olmaya devam edecek” şeklindeydi. Onun varlığı, Türkiye’de kayıplar gerçeğinin görünür olmasında büyük rol oynadı. Emine Ocak, devletin inkâr ettiği acıları yüzeye çıkaran bir vicdan aynasıydı.
Emine Ocak’tan geriye ne kaldı?
Emine Ocak’ın mücadelesi bir mirastır. Yalnızca kendi oğlunun değil, binlerce kayıp yakınının adalet talebine ses oldu. Geriye direniş dolu bir ömür, binlerce kişinin hayatına dokunan onurlu bir duruş ve yüzleşilmemiş geçmişle yüzleşilmesi için atılan güçlü bir adım kaldı. Cumartesi Anneleri, onun açtığı yolda kararlılıkla yürümeye devam ediyor. Bu miras, sadece Türkiye için değil, dünyanın her yerinde kayıplar için mücadele edenler adına evrensel bir örnek niteliğinde.
Emine Ocak’ın hayatı hepimize insan haklarının savunulması için sessiz ama etkili bir duruşun ne kadar güçlü olabileceğini gösterdi. Siz de onun hatırasına saygı için düşüncelerinizi paylaşabilir ya da bu içeriği sevdiklerinizle paylaşabilirsiniz.
